bij lake louise, nog geen campground, weer terug in Golden

We hebben een beetje pech dat men in Alberta een lang weekend vrij heeft en in BC is men vandaag ook vrij.

Het is dus flink druk onderweg en in de parken. Vandaag gewandeld in Banff en een wandel route genomen langs 2 kleine watervallen. We hebben niet de highway 1 genomen maar een scenic route (highway 1A), die we vanaf nu Xienix route zullen noemen. Wel heel een mooie omgeving maar echt geen enkel wildlife te zien. Wel een opstopping op de snelweg waar we onze 2e beer
zagen.
De beer in Canmore was trouwens nieuws in de krant, zo vaak gebeurd het dus niet.

Op de foto lake Louise, echt heel mooi maar ook hier heel druk. Volgens planning gingen we terug naar Yoho national park opzoek naar een campground. Helaas alles vol of was afzichtelijk.
Uiteindelijk geeindigd in Golden, waar we weer gratis internet hebben. We hebben een paar oudere berichten bijgewerkt.

Het is hier trouwens ook weer 10 graden warmer als in Banff.
Morgen weer Yoho in richting Jasper. Voorlopig dus weer enkel twitter en MMS updates

nog in canmore , in een hoosbui.

Na een koude nacht, en dus lekker geslapen te hebben nemen we de stapel folders door en kiezen ervoor om naar het zuiden te rijden. Daar kunnen we weer op touwen tussen de bomen zweten. Helaas daar aangekomen was het in onze ogen klein en duur. Dus dat gaan we niet doen. Via de landkaart gaan we naar een Olympisch dorp omdat de tomtom deze weg helemaal niet kent. Hoezo 99,9% dekking van de wegen in Canada???
Ook zijn de verkeersborden hier prut, we zijn er dus een paar keer de afslag voorbij gereden voordat we zagen waar we heen moesten. Zo'n scenic-route wordt dan ineens niet zo scenic meer. Het dorp was wel aardig om te zien, nietzo bijzonder. Er zijn wel veel ski mogelijkheden in de omgeving.
Ondertussen is het flink gaan hozen en zijn we terug op de camping voor onze nacht rust. Nu maar hopen dat het de komende dagen droog wordt omdat we geen zin hebben om onze nieuwe regenjassen te testen op waterdichtheid.
Onze buren zeiden dat het hier altijd regende. Ondanks dat Claudia ook hier weer de locale huizenmarkt aan het verkennen is, en diverse opties wilt nemen, valt deze streek valt dus af.
　

in canmore, voor de komende 2 dagen

Vandaag lekker rustig begonnen, uitgeslapen, ontbijtje en toen op weg naar de Radium Hot Springs. Deze keer was het wel wat we er van verwacht hadden.
Gewoon openbaar, niet te duur en natuurlijk lekker warm.
De zon scheen goed dus we hebben allemaal een beetje een kleur opgedaan.
Na een goed ontbijt onderweg naar Kootenay national park voor een aantal flinke wandelingen. Wat een tegenvaller zeg, een paar jaar geleden is het halve park afgebrand. Hierdoor zijn veel bossennog steeds dood en dus niet het wandelen waard.
We zijn dus maar door gereden naar Canmore. Dat ligt onder de grote parken vlakbij Calgary.
Hier een positieve verrassing over de mogelijkheden en de bossen hier. Dus maar direct de campground voor 2 dagen geboekt. We zijn weer volledig aangehaakt, helaas kost internet $2 per kwartier, wat we dus niet willen betalen. Met twitter en MMS blijven jullie ook wel tijdig op de hoogte.
Onze buren hier wonen ongeveer op de camping en kunnen niet stoppen met praten.
We staan tussen de bergen en deze krijgen allemaal officiele namen, we kijken bv naar 3 bergtoppen met de naam "3 sisters". Ook is er een berg met een andere naam die we alweer vergeten zijn maar die wordt door de buren "nippel mountain" genoemd.

in radium hot springs, nat. park

Vandaag om 07.00u de wekker gezet, want we gaan Raften op de Kicking Horse River, de naam alleen belooft al wat.
Om half 9 moesten we ons melden en een contract ondertekenen dat we overal zelf verantwoordelijk voor, we kregen nog wat instructies en rond 09.00u vertrokken we met de schoolbus richting de rivier (ongeveer een half uur rijden).
In de bus kregen we al de nodige uitleg over alle kleding die we bij aankomst zouden krijgen en hoe je die op de juiste manier aan moest doen, waar je je droge kleding kon laten etc..
Eenmaal uit de bus stonden er een aantal mensen klaar, van de een kreeg je een paar waterschoenen, van de ander een wetsuit en van weer iemand anders een soort windjack.
Je begrijpt het al, eenmaal aangekleed zag je er uit als... ja als wat eigenlijk. Je zag er gewoon niet uit. Daarna je kleren in de bus en toen nog een helm en een zwemvest halen
(ja de outfit was nog niet compleet), Nou toen zagen we er toch leuk uit allemaal, we hebben gelijk maar een family portret laten maken hahaha.
Voordat we te water gingen kregen we nog zo'n 10 minuten intructies wat je moest doen als... en toen mochten we eigenlijk vertrekken. Met z'n allen de boor het water ingetild, een plekje gezocht en varen maar. Twan zat helemaal voorin en vond alles best wel spannend, maar hij heeft er wel van genoten. Hij kwam dan ook aardig nat de boot uit, omdat hij toch nog wel wat water over hem heen had gekregen.
Rond enen aangelegd voor een lekkere BBQ, iedereen die zich had opgegeven voor de Family raft kon zich omkleden, (zo ook Twan en ik) de rest ging nog een stukje verder de rivier af in een wat wildere setting.
Alle drie de mannen waren kledder nat en ze hebben zelf nog vastgezeten op een rots terwijl de boot langzaam vol liep, maar vooral dikke pret.
Rond half 3 kwamen de mannen weer aan bij de camper, moe maar voldaan. Twan had ondertussen lekker Dolfje Weerwolfje ligggen luisteren en ik ben gewoon in slaap gevallen.
Nog even de CD met foto's ophalen en toen vertrokken naar Radium Hotsprings, weer eerst het info center in en toen op zoek naar een campground, we hadden er een gezien in het Kootenay National Park en ja hoor er was nog een plaatje vrij. Andere mensen kregen hun mobile home not stabelised, dus als we even wilde gaan kijken wat wij er van vonden dan konden we daar staan. Nou wij vinden het een prima plek, we slapen vannacht gewoon wat dichte bij alkaar, want we staan inderdaad een beetje scheef. (lekker knus).
Wat alles goed maakt is als je lekker met een biertje aan je picknick tafel zit en er komt gewoon een hert met twee jongen uit het bos lopen, je weet niet wat je ziet en we vonden de eekhoorntjes al zo leuk.
's Avonds lekker vlees op de BBQ gegooid en lekker rustig aan, morgen hebben we weer de nodige dingen in de planning staan, maar daarover later meer.

in golden munic. park

Vandaag maandag 27 juli hebben we uitgeslapen, we hebben gisteren een toegangskaartje van twee dagen voor het zwembad gekocht dus daar gaan we nog even gebruik van maken. Het water is weer heerlijk warm en het is lekker relaxed wakker worden zo.
Om 10.00 rijden we de campground af richting Golden, we zijn gestopt bij het Glacier National Park en zagen daar gelijk ons eerste wildlife een grond eekhoorn, wat een grappige beestjes zijn dit. Als je rustig in het gras gaat zitten komen ze bij je kijken of je wat te eten hebt.
Het Glacier National Park heeft geen gletsjers waar je kan wandelen, al zou de naam dat anders doen vermoeden.
Ze hebben in deze omgeving een speciaal lawine programma en dat is wat er in dit park uitgelegd wordt. Je ziet hoe ze de metingen verrichten, wat ze doen om lawines te voorkomen etc...
Leuk om te zien maar wij dachten dat je er kon wandelen, dus na een drie kwartier hadden we het wel gezien. De entee is gratis want we hebben gisteren een Nationale Parkpas gekocht en daarmee mag je dus alle parken op.
Vanuit het Glacier park doorgereden naar Golden en eerst maar even boodschappen gedaan, want alles was zo'n beetje op en binnenkort gaan we der hoogrte in en we weten niet wat er dan allemaal is. Dus ook maar gelijk de RV volgetankt.
Daarna naar het visitors centre om de nodige informatie te vergaren, we zijn er ondertussen wel achter dat je dit eigenlijk niet kan overslaan, hoe goed voorbereid je ook op pad gaat.
Op het toilet daar las ik dat ze dingen voor je kunnen bespreken met 5% discount (waar ze dat al niet ophangen), maar oke altijd meegenomen want we willen hier gaan RAFTEN (jawel het gaat echt gebeuren).
Redmer had ondertussen al weer wat foldermateriaal verzameld en daarna gingen we naar de balie voor overige informatie. Ze hebben dus inderdaad het raften voor ons geboekt, morgen om negen uur gaat het gebeuren.
Twan en ik nemen de Family Raft, hierbij kabbel je anderhalf uur een beetje voort op de Kicking Horse River, de rest gaat nog een stuk verder naar waar het water wat wilder wordt, Twan mag dit niet omdat hij te licht is. Door de bobbels die je onderweg tegenkomt zou hij gelanceerd kunnen worden dus vandaar dat wij de rustigere route nemen.
Nadat alles besproken en betaald was en we alle andere informatie hadden verzameld die we wilde hebben gingen we opweg naar de campground, Er zouden nog twee plaatsen beschikbaar zijn (ze hadden even gebeld voor ons) dus dat maar eerst regelen. Bij aankomst op Campground Golden bleken er inderdaad nog maar twee plaatsen beschikbaar te zijn en aangezien we er maar een nodig hebben was dat dus genoeg.
Even gekeken waar de plek was, een broodje gegeten en weer op pad naar de Gondola, dit is een gondel die je naar de top van de berg brengt alwaar je alle kanten op een schitterend uitzicht hebt. We hebben hier even flink staan kwijlen, we hadden niet veel inbeeldingsvermogen nodig om ons voor te stellen hoe het er hier in de winter uit zou zien (Redmer had al gelijk een folder voor de wintersport geregeld bij de jongen die bij de gondel stond).
Ook daar hebben we weer een setje eekhoorntjes gezien, deze keer type Knabbel en Babbel, er zit op de berg ook een beer in een afgezet gebied maar zowel onderweg naar boven als naar beneden hebben we deze niet gezien.
Voordat we we weer terug zouden rijden richting restaurant en camground zijn we eerst even het skidorp in aanbouw doorgereden. Jeetje wat weten ze hier een huizen neer te zetten we bleven kwijlen en we hebben er dus ook ruim voldoende op de foto gezet. Daarna toch maar terug, we hadden een leuk Grill restaurant gezien waar we wilde eten.
Het grillrestaurant bleek van een Nederlander te zijn die ondertussen al weer 10 jaar in Canda woont, we hebben gezellig met hem zitten kletsen, heerlijk gegeten en gaan nu terug naar de camper om weer lekker te gaan slapen, want we moeten morgen goed uitgerust zijn voor het natte avontuur.

Op camground Hotsprings voorbij revelstoke

Vandaag een hoop gewandeld in zeer heet weer.

Je mag hier de beesten niet voeren. Helaas lukt dat niet, we worden opgevreten door de muggen en dazen. De rest van het grotere wildlife zien we niet, wel sporen ervan.
Waarschijnlijk worden de beren ook gek van de muggen want er ligt overal genoeg haar op de grond om een beer te maken.

We liggen in een zwembad met een koud bad van 32 graden en een warm bad van 40 graden. We zijn niet verbrand maar wel rood.

Morgen naar Glacier park. Daar moet het toch wel een stukje koeler zijn.

op campground bij revelstoke tussen wildlife

Na Kamloops zijn we opweg gegaan naar het oosten, richting Revelstoke.

Op de foto zie je bovenin het wildlife van de camping. Boven de camping zien we wel een grote roofvogel vliegen maar anders dan dit zien we dus geen beesten.

Op deze campground hebben ze ook eenzwembad waar we met z'n alle in gezwommen hebben.

staan op silver sage in kamloops

Hier weer even een update van wat we zoal de afgelopen dagen gedaan hebben.
We beginnen bij Manningspark, we hebben daar heerlijk geslapen en zijn om 07.00u opgestaan om tijdens een wandeling WILDLIFE te spotten, volgen de opzichtere moest dat vroeg genoeg zijn. Dus om ff na zevenen liep de family gewapend met fototoestellen en verrekijker het bos in.
Wat een mooie omgeving, dennebomen af en toe een watertje met een brug, stukjes klimmen en weer dalen, kortom lekker wandelen. Overal waar we liepen zagen we vacht van de beren aan de takken hangen en op een gegeven moment ook een pootafdruk. We liepen dus vol verwachting stilletjes verder, na ruim anderhalf uur waren we weer terug bij de camper en behalve nog wat berenpoep en krassporen aan de boomstam en twee eekhoorntjes hebben we dus geen wildlife gezien.
We hebben heerlijk gewandeld maar waren toch een beetje teleurgesteld dat we helemaal niets hebben zien lopen, maar ach we hebben nog meer dagen. Na een lekker ontbijt zijn we opweg gegaan naar Lytton en je raad het nooit, we zaten nog geen 10 minuten in de auto en we zien gewoon een hert langs de weg en even later nog drie en nog een en nog een. Hoezo vroeg je bed uit ze lopen gewoon langs de snelweg.
Onderweg liep er ook nog een gewone koe langs de weg (wildlife???) en op een gegeven moment zat er een Bald Eagle in een boom, gelukkig konden we stoppen lang de weg en hij staat dus uitgebreid op de foto. Ze hebben hier in Canada palen staan waar de eagle zijn nest op kan bouwen (net als wij voor de ooievaars hebben), Hier hebben we er ook enkele van gezien, maar helaas nieet op foto kunnen zetten. Maar zoals je begrijpt, onze dag was weer helemaal goed.
Richting Merrit zijn we langs Hell's Gate gegaan, dit is een airteam die over de Fraser River gaat, niet spectaculair maar wel leuk. Je kunt er ook over een brug lopen naar de andere kant van de rivier (at your own risk). Er stond een flinke wind en het was er best wel fris, maar wat een gaaf hezicht om die rivier onder je door te zien en dan te bedenken dat ze vroeger vanalles verzonnen hebben om deaan de andere kant van de rivier te komen..

In Merrit

Vandaag vanuit Mannings naar Hells Gate gereden. Dit is een kleine toeristische attractie over een vernauwing in de rivier. Ziet er best wel indrukwekkend uit.

We staan weer op een campground met bijna alles erop en eraan. Ook weer heel open en allemaal naast elkaar. Op de foto de bijzondere receptie.

Dit plaatsje ligt aan de rand van het gebied met de bosbrand. Van de VVV hebben we gehoord dat de weg naar Kalowna is afgesloten. We zien ook af een toe blus helikopters overvliegen.

Morgen gaan we dus naar het noorden naar Kamloops.

Terug naar vaste land

We hadden een campground in Nanaimo. Deze ligt aan zee en we konden dan ook zwemmen in zee.

Op de foto staan we te wachten op de boot terug naar Vancouver.

Aangekomen in Vancouver doorgereden naar Harrison Hot springs. Daar wilde we in gezond water gaan zwemmen. Helaas heeft de commercie ook hier enorm toegeslagen. Het zeer hete, stinkende water uit de grond werd opgevangen en doorgepompt naar een resort die het alleen recht had. Voor de gemeenschap was er nog wel een klein openbaar zwembad met dit heilzame goedje, maar we hadden geen zin om wederom $35 te betalen om te kijken of het werkt.

Daarna doorgereden naar Hope Is een stadje van nix maar wel de stad waar Rambo 1 is opgenomen. Hier hebben we weer eens een gegeten zoals we de vorige keer in Florida ontbeten, alleen was het hier dan ons middag eten.

Uit eindelijk zijn we vertrokken naar Mannings Park. Dit bleek achteraf niet zo handig te zijn omdat dit een rondeind rijden was, merendeels bergopwaarts.

Uiteindelijk een campground gevonden zoals de vorige keer in een natuurpark, alleen nu met minder rooklucht.

Dinsdag 21 juli

Ik dacht ik doe maar gelijk de dag van vandaag op het blog gooien, nou dat viel even tegen. Voor het eten had ik een redelijke verbinding via een onbeveiligd netwerk (was verslag gisteren), maar na het eten was dat netwerk niet meer te vinden. Ik heb nu een ander, maar het gaat allemaal enorm traag, de pagina opstarten duurt alleen al 5 minuten (zucht). Maar daar gaan we.

Vanmorgen allemaal tussen half 7 en zeven uur wakker geworden, gelijk tempo erin want we wilden in het Goldstream Park gaan rondwandelen.
Om 09.00 konden we eindelijk weg, het duurt een tijdje voordat alles in zo'n camper weer op zijn plaats staat zodat er niks door de camper vliegt.
Hadden we gisteren wel last van, eerst schoven alle schoteltjes door het kastje (weet ook niet waarom die dingen aanwezig zijn), daarna schoof de bestekla met een knal open (weer geen schade), maar daarna vloog de koelkastdeur open, de aardbeien en de salsasaus rolden door de camper en we moesten nu toch echt wel de camper langs de kant zetten om de schade te herstellen.
Blijft leuk, Twan brengt nu steeds verslag uit, als er nu iets gebeurt horen we: was het keukenkastje, is al weer dicht, was pannenla, gaat goed etc...Hij is net zo'n reporter ter plaatse.

Maar dit was even tussendoor, we gingen wandelen in het Goldstream Park, daar aangekomen was het een beetje onduidelijk waar we de auto konden parkeren en waar je kon wandelen.
Wij de auto maar op een plek in de schaduw gezet (het is weer schitterend weer) parkeerkaart bij een automaat gekocht, wandelschoenen aan en gaan.

Het zag er allemaal best groen uit maar echt bijzonder was het nog niet. Op een gegeven moment liep er een pad dood, nemen we een pad is de brug over het water weg, ging lekker allemaal. Ondertussen waren we al weer op de terugweg richting auto en besloten we maar gewoon weg te gaan, We wilden ook nog naar het plaatsje Duncan dat bekend staat om zijn Totempalen (80 in totaal).

Onderweg naar Duncan nog wel op een Vieuw Point gestopt om van het uitzicht te genieten. Aangekomen in Duncan zijn we naar het Native Heritage Center van de Quw'utsun (Cowichan)
Stam gegaan. Twan heeft hier echt een foto gemaakt van elke Totempaal die er stond, wij wilde de betekenis nog voorlezen, maar daarin was hij minder geinteresseerd. Heel bijzonder en knap hoe ze die dingen maken en de betekenissen erachter.
Daarna hebben we nog een film over deze indianenstam gezien en hoe het vroeger was.

Eenmaal weer bij de camper besloten we nog even een supermarkt in te duiken om de voorraad weer aan te vullen en wat bleek hier hadden ze van die regiseur stoelen met het canadian maple leaf erop, die moesten gekocht woren want die wilde ik heel graag hebben. (zie foto mms).

Daarna weer in de camper gestapt om verder te rijden richting Nanaimo, waar we een campground aan het water hebben gevonden. We doen het vandaag lekker rustig aan en aangekomen op de campground koppelen en sluiten we alles weer aan, drinken een corona en gaan lekker naar het strand.

De jongen vermaken zich prima in een uitloper van de zee, al is het water wel vies (er drijft van alles in).
Na een uur komen ze het water weer uit, drogen lekker op en daarna lopen we terug naar de camper (de mannen pakken ondertussen nog maar even een douche).

Bij de camper vermaakt iedereen zich op zijn eigen manier en ik knal het vrehaal van dinsdag op het blog.
Daarna lekker gegeten, we zitten nu buiten, de mannen hebben zitten kaarten, ik achter de laptop.

Weer een dag voorbij, morgen willen we bij Nanaimo weer terug overvaren naar Vancouver en dan kijken of we door kunnen rijden naar Hope.
Als het goed is komen we dan weer een beetje in de planning waar we zolang mee bezig zijn geweest.

Ik ga stoppen de muggen hebben me gevonden en ik zie ook niet zoveel meer (al is het toetsenbord verlicht).

Alvast een goedemorgen en wij gaan weer zo naar bed (blijft raar dat tijdsverschil)

Groetjes en allemaal een dikke kus enne Jordi Van Harte we vinden je een kanjer.

Overtocht naar Vancouver Island

He hallo allemaal, hier weer een stukje tekst van ons. De foto's willen niet lukken, we hebben af en toe internetverbinding en dan wil foto's uploaden niet echt lukken. Zodra we ergens een goede verbinding hebben voegen we ze alsnog toe. Maar genoeg daarover.

Maandagmorgen waren Twan en ik om 05.00u wakker beetje vroeg en de rest sliep nog, dus ik maar achter de laptop en Twan op zijn DS.
Rond 07.00u was de rest ook wakker geworden en hebben we op ons gemak een doessie gepakt en ontbeten en rond 08.00u reden we de campground af.

Eerst even geld pinnen, want dat gaat hard hier, toen nog even langs Canadream, want de airco was er mee op gehouden (was een zekeringetje) en toen richting de Ferrie in Tsawwassen, we hebben besloten om eerst naar Vancouver Island en Victoria te gaan.
Eerst zouden we dat over slaan, maar omdat we nu toch een paar dagen over houden vanwege de bosbranden hebben we besloten om daar toch te gaan kijken.

Nou hier hebben we geen spijt van gekregen het was zeker de moeite waard.
Tijdens de overtocht op de Ferrie (die om 11.00u vertrok) keken we onze ogen uit, we hebben expres voor de afvaart vaniut Tsawwassen gekozen omdat je dan tussen de Gulf Islands doorvaart.
Wat een schitterend gezicht is dat, veel groen, mooie huizen op nog mooiere plekjes echt fantastisch, we hebben dan ook volop genoten. (we hebben ook nog eens schitterend weer).

Nadat we van de Ferrie af kwamen zijn we eerst richting The Buchart Gardens gereden hier hadden we het een en ander over gelezen en zou schitterend zijn. Dat was het eigenlijk ook wel, maar het was een soort Keukenhof (ja hoor lach maar) dus niets voor ons. We hadden nog pech ook want het park was zo ingericht dat er geen short cut was, je moest gewoon alles bekijken.
Het is ons gelukt in een record tempo en we hebben zelfs nog een paar foto's genomen voor de thuisblijvers die het wel mooi vinden.

Na weer in de camper te zijn gestapt zijn we richting Victoria gereden, de grootste stad op het eiland. Er zou voldoende te doen en te zien zijn en in de Harbor zou je leker kunnen eten.
We hebben toen dus de nadelen van rijden in een camper ontdekt: Waar ParkeerJe Zo'n Ding???
Elke ingang van de overdekte parkeergarages kwam tot halverwege de voorruit, dat ging dus niet lukken. Iedere parkeerplaats in de buitenlucht had zulke smalle paadjes dat Redmer het niet aandurfde om daar een poging aan te wagen en hij rijdt ondertussen toch echt als een ervaren camper driver.
Dus na ruim een 45 minuten sight seeing zijn we maar weer rechtsom keer gegaan en op zoek naar een campground.

Die hadden we snel gevonden, Campground Goldstream, hier kwam het echte Canada gevoel naar boven al was dat eigenlijk op de Ferrie al begonnen. Midden in een Provincial Park, tussen de bomen, helemaal perfect (zie foto via mms).
s'Avonds zijn we nog anderhalf uur gaan wandelen, we hadden gehoord dat er een waterval in de buurt was. Na een flinke klim (die je doet beseffen dat je totaal geen conditie hebt) vonden we de waterval, oke we hadden hem wat groter verwacht, maar het was toch zeker de moeite waard.

Daarna hebben we lekker kampvuur gestookt, al zijn we ook helemaal weggerookt, maar de jongens hebben toch hun Veggie-worstje boven het vuur kunnen warmen (die dingen waren niet te vr....) maar ik had dan ook de verkeerde gekocht, ach...shit happens!!

Daarna het vuut maar uitgemaakt en allemaal lekker ons bedje in, we zullen wel weer vroeg wakker zijn.

in nanaimo

Klaar voor vertrek na een nacht in de brandlucht.

Jawel weer klaar voor vertrek. We zien nu zelfs mensen de hun vuurtje aansteken om te gaan onbijten. Bizar, en het blijft enorm stinken.

We hebben een Slagschip

We gaan het nog een keer proberen, gisteren was de verbinding zo slecht dat ik niets op het blog kreeg.

We hebben van zaterdag op zondag allemaal lekker geslapen in het hotel, wel een paar keer wakker geweest, maar we konden het rekken tot een uur of 7 (we waren dan ook echt wel moe).

Na een lekkere douche en een goed ontbijt werden we om half 10 opgehaald door een lime cab die ons naar Canadream (het camperverhuur bedrijf) heeft gebracht.

We hadden bij het boeken extra betaald zodat we de camper op zondag op konden halen, dat scheelde een dag en een heleboel drukte.

Jeetje zeg, wat zijn die dingen groot, ik heb al weer dikke pret dat Redmer hier in gaat rondrijden (zelf heeft hij daar toch nog wel enige twijfel over)hahahaha.

Nadat alles aan ons is uitgelegd en we eigenlijk weg kunnen gaan vragen we of ze toch geen grotere camper hebben (ja echt waar), wij hadden ook een ander type besproken volgen ons. Ze gaat het even navragen en tegen een geringe bijbetaling (die we overigens nog niet gedaan hebben) en een uurtje wachten krijgen we de camper mee die we ook eigenlijk wilde. Nog groter dus en hij was al zo groot!!!

De camper die we nu hebben is ongeveer 9 meter lang en heeft een slide out, wat inhoud dat als we stil staan we op een knop kunnen drukken en dan de zijkant een stuk naar buiten schuift, waardoor we binnen meer (woon)ruimte hebbben.

Iedereen is helemaal in zijn nopjes en als de camper helemaal is nagelopen en schoongemaakt vertrekken we in ons nieuwe huis voor de komende vier weken richting supermarkt.

In de supermarkt zien we allemaal lekkere dingen, maar jeetje wat is het hier allemaal duur. Hoe hard we ook klagen als we bij de kassa aankomen zit de kar toch eigelijk helemaal vol en betalen we de hoofdprijs, we hebben ondertussen van andere gehoord dat heel Canada zo duur is. (ik denk dat ik zelf mijn vlees maar ga vangen)hahaha.

Daarna nog even op zoek naar een drankenhandel, want dat mag hier niet vrij verkocht worden, je vind zelfs geen flesje wijn in de supermarkt.

Ook hier schrikken we weer enorm van de prijzen, we houden het dus bij een medium fles wijn (hopen dat hij lekker is) en een doos met Corona's, waar we wel een gratis hoed bij krijgen.

Na alles even snel een plekje te hebben gegeven vertrekken we op zoek naar onze eerste campground. We besluiten er een te nemen waar we full hooked kunnen staan zodat we alles kunnen uitproberen.

We vinden er een op 20 minuten afstand rijden met de naam Peace Arch, en als we aankomen is het gewoon net als iedere andere camping in Frankrijk (we hebben dus ook nog steeds niet echt een Canada gevoel). We parkeren on slagschip en staan trots te kijken dat dat allemaal toch maar in een keer is goed gegaan.

We gaan nu nog even kijken hoe de route zal gaan worden ivm de bosbrand.

Een verslag van Twan

Wij waren gisteren om half negen op het vliegveld, we gingen eerst om half zeven vliegen.
Nadat we zijn geland in Canada zagen we allemaal houtsnijwerk en we zagen ook totempalen.
En we moesten een hele tijd wachten op een busje totdat we naar het hotel konden.
Na een nachtje slapen gaan we de camper ophalen.

Groetjes Twan

PS van mama, Ik heb mijn eerste souvenier: een eland met een Canadees truitje aan.
Hij heet MOOS. (voor bij de collectie).

Welcome in Canada

Ja hoor, we zijn er, veilig en wel geland en nog een uur te vroeg ook.
Vanmorgen rond half 12 weggereden richting Schiphol, geen drukte op de weg, wel veel regen onderweg. Op Schiphol eerst onze Canadese dollars opgehaald, daarna lekker wat gegeten en gedronken.
Inchecken, de douane door, ja hoor het vakantie gevoel is er al helemaal.

Twan vond het allemaal veel te lang duren en om de vijf minuten kregen we te horen hoe lang het nog duurde voordat we het vliegtuig in mochten. Eenmaal in het vliegtuig kalmeerde meneer een beetje.
We hadden goeie plaatsen met voldoende beenruimte en een TV een rij voor ons (dus Redmer kon zonder bril kijken).

De mannen gingen zodra het mocht meteen op de DS en de PSP, dus die hebben we niet meer gehoord, Behalve Twan, want die wist rond 24.00u Nederlandse tijd toch eigenlijk ook niet meer hoe hij moest zitten, liggen, hangen.
Dus wij hem op ons schoot neergelegd en uiteindelijk heeft meneer een uurtje geslapen (zo ook Chris).
De rest heeft wel een poging gedaan maar is niet ver gekomen.

Na een prima vlucht en tussenstop op Galgery (waarbij we het vliegtuig niet uit mochten) zijn we een uur te vroeg geland op Vancouver. De paspoortcontrole verliep soepel en binnen tien minuten stonden we een half uur te wachten op onze koffers.

Toen we ook die allemaal van de band hadden geplukt naar buiten voor een taxi, maar wat bleek we hadden een gratis shutle (waar we ook 40 minuten op hebben staan wachten).
daarna waren we binnen 7 minuten in het hotel.

Ingecheckt, alles op de kamer neergezet en naar de bar, we hadden dorst en de pubers HONGER(wanneer niet)?
Net nog even wat gegeten en gedronken dus.

De mannen zitten nog beneden in de bar de laatste beetjes op te drinken en te eten, Ik zit in het donker op de hotelkamer dit stukje te Typen, terwijl Twan binnen drie minuten in een zware coma ligt.

Wij gaan zo ook naar bed, we zijn gaar, moe. brak en versleten, maar we zijn er.

De foto's volgen nog en bij voorbaad excuses voor de eventuele typfouten, mijn oogjes willen niet meer zo goed.

Vanuit een zonnig maar nu donker Vancouver Goedemorgen voor jullie en wat ons betreft Weltrusten.

Canada here we come

Eindelijk het is zover, vandaag gaan we vliegen!!! We kunnen niet wachten.
Alles is sinds gisteren al ingepakt, dus zo alleen nog de laatste spulletjes als toilettas, lenzenzooi etc.. inpakken.

Iedereen is wakker en zit nu lekker lui voor de TV, staat onder de douche of maakt een ontbijtje klaar.
Nog even controleren of we alle benodigde papieren bij ons hebben, check, check, dubbelcheck, maar alles zit erin.

Het huis is schoon, dus paps en mams komen in een gespreid bedje, nou alleen mams dan paps gaat zijn eigen bed bouwen?
De honden nog even voor de laatste keer uitlaten (in de regen) sommige dingen veranderen nooit.

Nou voorlopig was dit het even, misschien dat we vanaf het vliegveld nog een update erop gooien.

Iedereen een fijne vakantie toegewenst en tot over een week of vier, we zullen jullie missen (nou eigenlijk niet)hahahaha.

Ohja Madonna en Betty Boop of Brigitte Bardot, of met wie je ook op pad bent, heb niet het lef om in die vier weken naar HP te gaan want ik kijk je nooit meer aan.

Groetjes van ons allemaal en veel plezier

Ja hoor het is zover, we kunnen weg!

Gisteravond de paspoorten van de mannen opgehaald (ja ik zie je denken; lekker op tijd) inderdaad we hebben ze op tijd.
Twan kan geen genoeg van zijn eigen paspoort krijgen en moest er vanmorgen nog een keer naar kijken of alles wel klopte, het klopt. Zelfs zijn handtekening is hetzelfde als in het gemeentehuis (hoe kan dat nou)?
De internationale rijbewijzen zijn opgehaald, Canadese dollars besteld (halen we op bij het GWK op Schiphol), Waterschoenen gekocht (voor 7 euro kan je toch niet zonder zitten) en met raften zijn ze verplicht. En aangezien dat toch een van de dingen is die op ons lijstje" Things to do"staat wel zo handig om dan te hebben.

De verbanddoos is aangevuld, medicijnen zijn op voorraad, klamboes zijn gekocht. Zo ook het plastic tafelkleed en de antislip matjes, dit om te voorkomen dat je moet gaan jongleren met borden en kopjes als je de kast op doet nadat we een stuk gereden hebben.

Je ziet het, we kunnen weg, we zijn er klaar voor.
Helaas we moeten nog 4 nachtjes slapen, maar dat geeft niet hoor, dat geeft ons nog even de tijd om de route enzo weer aan te passen (iets wat we iedere dag doen).
Hij is nl weer veranderd, maar ik zet de juiste wel een uurtje voor vertrek er op en dan nog steeds onder voorbehoud, je weet tenslotte maar nooit.
Er is ook zoveel te zien en te doen dat het niet zo makkelijk is om een keuze te maken.

Het gaat vast allemaal goed komen, we hebben er ontzettend veel zin in en die 4 dagen kunnen niet snel genoeg gaan.
Oh ja, als laatste: Redmer probeert vast in het Canada-ritme te komen, wat dat dan ook mag betekenen. Hij gaat nu 's ochtends niet om 06.00u maar om 08.00u de deur uit (geef hem eens ongelijk) maar of het ook helpt, ik heb zo mijn twijfels.

Aanpassing reis

Het blijft lastig om de complete reis goed in te plannen en dus zijn er een paar aanpassingen.

In het noorden maken we nu iets langere reizen. Hierdoor kunnen we vaker iets langer op een campground blijven. We vermoeden dat het noorden toch een stuk saaier en koeler is als het zuiden.

Het zuiden van Vancouver-Island slaan we nu over omdat we anders wel heel veel in de camper moeten rijden de laatste week. In de laatste week varen we nu over naar het noorden van Vancouver.

Helaas moeten we de komende jaren dus terug naar Canada om de rest te bekijken. Balen :-)

Zojuist een campground in het het noorden van Vancouver geboekt.

D-day - 7

Het valt niet mee om een foto van iedereen te publiceren met goedkeuring van de persoon zelf, maar volgens mij is het wel aardig gelukt.

We hebben gisteravond voor de zekerheid toch maar de stoelen in het vliegtuig vastgezet, jammer alleen dat je hier weer extra voor moet betalen. We hebben erg getwijfeld of we het zouden doen, maar nu weten we tenminste zeker dat we bij elkaar zitten. Wel zo gezellig als je ruim 9 uur moet vliegen.

We krijgen nu toch ook wel allemaal de kriebels, het komt nu toch wel aardig dichtbij. De jongens zijn al vrij, de oudste twee moesten vanmorgen alleen nog even hun rapport ophalen. Daarna nog even een "KNAL ROZE" koffer gekocht voor "mams" en wie loopt er mee de winkel uit een puber van 1.87m. Ik mag ook echt niets voor mezelf hebben.

De lay-out is nog niet zoals het zou moeten zijn, maar aan het eind van de vakantie hebben we vast wel onder de knie hoe het allemaal werkt.

Start bloggen

Hallo allemaal,

Leuk dat jullie een kijkje nemen op ons blog, zoals je ziet zijn we nog volop aan het oefenen en aan het kijken wat de mogelijkheden allemaal zijn.

Het is de bedoeling dat wij hier het reisverslag van onze rondreis door West Canada gaan bijhouden. We vertrekken zaterdag 18 juli om 18.25u naar Vancouver en gaan 4 weken met een camper rondtoeren.

Daar waar we internet verbinding hebben zullen we wat op het blog knallen. Iedereen een fijne vakantie en veel leesplezier gewenst en laat gerust een reactie achter ik heb van een ervaren blogger begrepen dat die erg leuk zijn om te lezen.