vrijdag 21 augustus 2009

Tips rondom het boeken

Toch nog even achteraf de tips:
- Het boeken via Greatlakes travel
   - Bij het boeken allemaal heel behulpzaam.
   - Nadat het eea betaald is een stuk minder behulpzaam.
   - Denk niet dat je met een reisbureau alle zorg uithanden geeft. Je moet zelf heel alert blijven en meedenken.
- De camper bij Canadream
   - Allemaal heel goed geregeld.
   - Neem een slide out als je met 4 personen bent. Dat geeft voldoende leefruimte.
   - Er is voldoende kastruimte, laat je koffers achter (als je op hetzelfde punt terugkomt)
   - De laatste dag hebben wij enorm staan poetsen, was achteraf niet nodig.
   - Vraag dag 1 om extra WC papier, hebben we in de supermarkten niet meer gevonden
- Het reisplan
   - We zijn gestart in Vancouver, dan naar het westen richting Jasper/Banf, terug naar de kust en dan met de inside passage terug naar Vancouver Island.
   - Was achteraf niet helemaal een goed plan.
   - De inside passge viel tegen,
   - Het stuk vanaf Mount Robson naar de kust is echt ver met een camper, en zeer afgelegen/saai.
   - De inside passage wel lekker als je wilt uitrusten maar qua natuur en omgeving niet zo bijzonder.
   - Eigenlijk geen aanrader. De veerboot van Vancouver naar Vancouver Island is leuker.
   - Als je een kabine neemt dan is dat best wel handig voor je bagage. Echt slapen met 4 personen is
     echter wel heel lastig in de smalle bedden.
   - De andere optie is dat je stoelen in bezit neemt, slaapt echter een stuk minder.
- Tip: Ga bij iedere stad eerst naar de tourist office. Deze hebben altijd bergen aan informatie en helpen je een stuk verder.


Nog een tip voor het bloggen: Na een lange tijd waren alle foto's van het blog verdwenen, Ik weet niet hoe dat kan maar dat is wel flink balen.
Nu dus alle foto's hersteld, helaas nog niet zo netjes.

zaterdag 15 augustus 2009

zijn thuis

We zijn weer thuis, ook wel weer lekker

vrijdag 14 augustus 2009

shit, opweg naar huis

Jawel, we moeten weer terug. Bovendien mogen we bijna de hele dag op het vliegveld rond slenteren.
Het inleveren van de camper ging zonder problemen. We hadden alleen wel heel veel km gereden.







We hebben geen vertraging en vliegen vanavond om 20:35 naar Galgary, na een uurtje pauze vliegen we dan middernacht naar Amsterdam.
Tot nu toe alles zonder vertraging. Alleen bij de douane moest de handbagage volledig open en werd alles doorzocht. Kwam waarschijnlijk door de nummer platen van Max. De volgende keer vliegt hij maar apart. Niet te vertrouwen die knul.
Over iets minder dan 15 uur zijn we er.

donderdag 13 augustus 2009

de tweede laatste dag in Vancouver

We werden vanmorgen wakker met regen. Dus zijn we maar direct naar Vancouver aquarium gegaan en niet naar gros Mountain. Enig uitzicht over de stad leek ons niet mogelijk.
Is maar goed ook dat we vroeg bij het aquarium waren, toen wij om 12:00 weer weg gingen stond er een flinke rij voor de kassa. Wij vonden het binnen al druk genoeg.

Daarna toch maar met de camper naar Vancouver gegaan. Het was nu wel een stuk rustiger allemaal. Na een parkeerplaats gevonden te hebben waar we op passen zijn we gaan shoppen.
Helaas bestond de eerste lange straat bijna volledig uit eet tenten. Ongeveer 50% hiervan is ook nog Aziatisch. Maar uit eindelijk hebben we toch nog de winkels gevonden, helaas begon het weer te regenen.
Na het shoppen terug naar de campground waar we de camper schoon hebben gemaakt met heel veel water, badkamer reiniger en een schuursponsje. Ze hoeven mij geen workshop te geven om te leren hoe je een auto moet schoonmaken.
Daarna het eea toch nog verder opgeruimd en 's avonds zijn we gaan eten bij Earls. Blijft toch een hele leuke tent. Hier hoorden we ook dat de cactus club en Earls van dezelfde organisatie zijn. Hadden we zelf ook al een beetje ingeschat. In Vancouver zelf zagen we ze zelfs tegen over elkaar.
Die Canadezen en Aziaten moeten toch wel heel veel uiteten gaan om zoveel tentjes draaiend te houden.
Na het eten zijn de kids nog het zwembad uit gedoken voor de allerlaatste keer. Morgen moeten we de camper om 10 uur inleveren, hier moeten we dus wel een beetje vroeg voor op.

Het is wel jammer dat we weer naar huis gaan. Canada is wel een heel lekker land om in te verblijven. We hebben denk ik heel weinig gezien van heel veel.
We hebben nu wel genoeg plannen voor nieuwe reizen in Canada.

woensdag 12 augustus 2009

HIEPERDEPIEP OPA IS JARIG

Van harte, maak er een fijne dag van, doen wij dat ook.

Dikke kus van ons allemaal.

De eerste laatste dag in Vancouver

Vandaag een zonnige dag in Vancouver. Nog niet de wekker gezet want dat leek ons niet nodig naast de weg die de Lions Gate bridge op gaat. Die maakt 's morgens genoeg herrie.
Wel jammer dat we onze vakantie afsluiten met stad geluiden maar wel heel lekker zo centraal.

Vanmorgen eerst naar de Capilano Suspension bridge geweest. Deze gaat om 09:00 uur open en toen stonden we er al. Is best wel leuk om te doen. Alleen werd het steeds drukker en dan is het ook direct minder leuk.

Daarna zijn we naar het Lynn Ecological Park geweest voor een korte wandeling (tip van Yvonne en Robert-Jan). Ook dit was een leuk park en zoals gezegd met lekker weer is het ook leuk wandelen.

We hebben nog wel een poging gedaan om met de camper Vancouver in te gaan. We stonden echter iedere keer weer vast in een file en zo sociaal als de Canadezen tot nu toe zijn geweest zo a-sociaal zijn ze in de file in Vancouver. Dus snel weer terug naar de campground.

De jongens willen heel graag zwemmen dus om 3 uur waren we weer terug op de campground om lekker te zwemmen en om een start te maken met het laatste bier en de wijn op te drinken.

Morgen pakken we wel de bus naar Vancouver.

Vanavond eten we bij de Cactus Club of Earls, Max mag kiezen.

dinsdag 11 augustus 2009

in Vancouver , bij een earls look alike



Vandaag was de planning om op het enorme lange strand van Vancouver Island te gaan liggen. Lekker uitrusten van de afgelopen weken. Helaas, net zoals gisteren en eergisteren blijft het regenen.
We hebben dus een mooie boswandeling gemaakt naar een strand, daar een beetje over rotsen geklommen en zijn daarna zijn we naar Vancouver gegaan.
We hadden voor donderdagavond een cam[ground geboekt tegen/in Vancouver gereserveerd. Deze hebben we nu maar voor 3 nachten genomen. We willen nog wat zien van Vancouver.
De eerste verrassing was dat er op 500 meter afstand een Earls restaurant zat. Helaas, toen de tomtom liet zien waar het was bleek dat het 500 meter hemelsbreed was. We moeten een brug over en het is dus ongeveer een uur lopen.
Gelukkig vonden we nog een Earls look alike restaurant, Ook zeer geslaagd.
Morgen gaan we Vancouver en omgeving verkennen.

maandag 10 augustus 2009

10 augustus

Vandaag worden we wakker in Port Alberni. Het is een troosteloze dag en we besluiten de ontbijten bij Subway. Je kan het daar ook eten maar wij parkeerde onze RV op een soort promenade langs een lokaal park.
Volgens de borden konden er beren verschijnen aan de overkant van de rivier.We hadden gisteravond al aan Twan beloofd om 's morgens vroeg daar te gaan kijken maar helaas het was wat later geworden.
Twan was hier met zijn slaperige kop zeer boos over: "We zouden toch vroeg beren gaan spotten" klonk het dan ook in de camper.Maar terwijl we onze luxe broodjes zaten te eten kwam er toch een beer aan de overkant.
Volgens mij zijn dit toch de beste vissers. De beer ging op zijn gat in het water zitten, wachte even en had toen al snel een vrij grote vis in zijn bek. Wat was dat eenvoudig zeg, ik had gisteren nog $20 betaald voor een vrij klein stukje vis en deze beer had binnen 4 minuten al een joekel van een vis.

We besluiten verder te rijden verder naar de kust naar een natuurpark, de Pacific Rim.Bij de lokale VVV natuurlijk weer eerst de noodzakelijke informatie opgehaald en ondertussen bleef het regenen.
Met goede moed hebben we in Uclelet een kleine wandeling door een tropisch bos, tegen een strand aan, gemaakt. Hier konden we ook langs de kust nog een klein stukje klimmen over de rotsen. Mijn regenjas was toen niet alleen nat van buiten maar ook van binnen.
De stadjes Uclelet en Tofino waren niet wat we hadden verwacht en we vonden een Jet campground halverwege. Een golf campground, niet helemaal Jet dus. De jongens hebben nog midget golf geprobeerd maar die was dicht vanwege de regen.
In Tofino nog in de supermarkt een kant en klare maaltijd opgehaald en deze bijna voor de supermakt in de camper opgegeten. We hadden immers geen stroom en konden de magnetron dus niet gebruiken.

Morgen moet het mooier weer worden, dan kunnen we op het super lange strand gaan liggen.

zondag 9 augustus 2009

zondag, whales spotten in Campbell River, daarna naar Alberni

Jawel, alweer een Campground met een internet verbinding. We zijn nu in Alberni.

Vandaag zijn we dus met een zodiac op jacht geweest naar walvissen. En dat is

gelukt. Wat is dat gaaf zeg met zo'n snelle boot. We kregen allemaal een dik pak aan tegen de kou. Dat lijkt in het begin wat overdreven maar na een uurtje in de wind begint het toch redelijk koud te worden. Voor Twan waren de pakken iets te groot maar het lukte wel.


We hebben uiteindelijk 7 uur gevaren en heel veel gezien. We hadden heel mooi weer voor deze tocht. Ook de bewolking en mist is hier mooi. Max mocht weer naast de gids zitten.



We hebben na een tijd zoeken veel orca's gezien, en nog vlak bij ook. Die beesten zijn wel indrukwekkend dichtbij. Onze gids doet dit werk al 10 jaar en kon aan de hand van de vinnen en het zadel herkennen welke orca we zagen. Het zijn ongeveer 3 families/groepen van ongeveer 35 orca's. Bij het spotten hing er ook een microfoon in het water waardoor je ook de gesprekken onderling kon horen.

Na de orca's konden we tussen de middag even bijkomen met een lunch. Na de
lunch hebben we nog een beer, bold eagles, een hert en zeehondjes gezien. Max mocht zelfs even sturen. Hij heeft gelukkig geen walvis of eiland geramd. Het getijde is zeer sterk hier. Zelfs zo sterk dat er draaikolken ontstaan.






zaterdag 8 augustus 2009

Zaterdagavond, in Campbell river

Vanmorgen maar niet de wekker gezet. De kids waren hier sterk op tegen en helpt ook dat we tegen de snelweg aanstonden. Dus om half 9 waren we allemaal wakker.
Op naar Telegraph Cove opzoek naar een mogelijkheid om een bootreisje te boeken om walvissen te spotten. We konden hier voor vandaag niets vinden en we hadden geen trek om hier 2 dagen te blijven. Ziet er op de foto leuk uit, is ook bestwel bijzonder maar dan niet voor 2 dagen.

We zijn dus verder getrokken naar Campbell River. Wel nog even onderweg een beer gespot!!!! Helaas zonder deze op de foto gezet te hebben.

We staan op een prima campground, vriendelijke lui, tussen de bomen, met mobiel bereik, met internet, met wasmachine en droger. Helaas nog geen kampvuur toegestaan dus maar weer eens ouderwets pasta eten.

Tijd genoeg om het blog weer eens bij te werken en om de Malibu met banaan smaak leeg te drinken. Wel in deze volgorde anders komen er teksten op het blog die we thuis niet meer herkennen.

Ik weet nu ook hoe ik foto's kan verkleinen en hoe ik een oud bericht kan tussenvoegen. Er zijn dus een aantal oude berichten toegevoegd.

Morgen gaan we op een zodiac whales spotten. We zijn benieuwd.

vrijdag 7 augustus 2009

Inside passage: dagje varen naar Vancouver Island

Na een dag varen staan we in Port Hardy op Vancouver Island. Raar gevoel, we zijn op de terug reis maar hebben nog een week.

We stonden afgelopen nacht op een redelijke campground. We moesten al om 05:30 aanwezig zijn, hierdoor stond de wekker om 04:00 uur. Dat doet bijna pijn op vakantie. Ook omdat de buren na een avondje doordrinken toen pas gingen slapen.
De kids bleven in bed liggen tijdens de rit naar de boot. Twan vond het heel spannend en heeft dus tijdens de rit geen meter geslapen. Tijdens het wachten konden ze echter nog wel lekker verder slapen.

De 15 uur lange bootereis reis zelf was niet heel bijzonder. In het begin vrij mistig wat mooie beelden geeft maar na 3 uur mist wordt dit wel een stuk minder.



Af en toe waaide het een beetje wat vooral bij het avondeten wel grappig was.

Wel heel relaxed om zo 900 km af te zakken naar het zuiden.We hadden gelukkig een eigen kabine waardoor we overdag zo nu en dan konden bijslapen.

We hebben 2 maal een walvis en bold eagles gezien, op vrij grote afstand. Maar gelukkig kunnen we thuis goed inzoomen op onze 12 Mb foto's zodat we dit nog eens beter kunnen bekijken :-).






's Avonds nog lekker gegeten aan boord. Chris vond de garnalen zo lekker dat hij dit als voorgerecht, hoofdgerecht en als toetje heeft genomen. Twan heeft zijn eerste echte cocktail op.

De campground waar we staan was gereserveerd en dat was maar goed ook. Er stond dus een kleine file voor de campground en hij was dan ook vol. Lijkt me niet prettig om nog midden in de nacht een campground te vinden.
Maar wij staan en gaan morgen wel kijken hoe we staan.

donderdag 6 augustus 2009

laatste stukje rijden van oost naar west

Vandaag hadden we zo'n 380 km voor de boeg en iedereen zat nog flink slaperig voor zich uit te staren.
We zijn dus om half negen gestopt bij de Twin Falls om een kort stukje te wandelen en de watervallen te bekijken. Het was een lekker stukje en het zag er zoals bijna alles hier weer mooi uit, terug in de camper was iedereen wat meer wakker en kregen ze weer praatjes.

Onderweg zijn we ook nog gestopt bij Hazelton Old Town hier zou een nagemaakt indianen dorp zijn en het leek ons weel leuk voor Twan om daar even een kijkje te nemen , helaas het sloeg helemaal nergens op en binnen 5 minuten waren we al weer onderweg.

Ondertussen begon iedereen wel trek te krijgen want we hadden nog steeds niets gegeten, dus de auto maar op een pickknick plek lang de weg gezet en een brunch genuttigd. Daarna maar in een keer doorgereden naar Prince Rupert, eerst ons aangemeld bij de campground (deze was besproken) en daarna maar de stad in.

We wilden de tickets vast halen voor de overtocht morgen, maar helaas die kregen we niet mee, wel is alles gecheckt dus we hoopten stiekem dat we later mochten arriveren, maar helaas we moeten gewoon 2 uur van te voren aanwezig zijn.
Dit betekent dat we ons om half 6 moeten melden en dat terwijl we pas om half 8 gaan varen. We gaan er vandaag dus vroeg in en de wekkers zijn gezet, 2 keer zodat we ons niet kunnen verslapen. We hebben de hele vakantie al mooi weer en we hopen morgen ook weer een zonnige dag, zodat we lekker van de Inside Passage kunnen genieten.
We zijn "verry lucky",iedere Canadees die we tegen komen zegt het steeds weer, normaal regent het hier in Canada veel meer, maar tot nu toe brengen wij de zon steeds mee. Laten we hopen dat dat zo blijft.

woensdag 5 augustus 2009

deel 2 naar het westen toe, campground smithers, tyhee lake

's Ochtends om kwart voor 8 wegreden richting Smitthers, dit is ongeveer zo'n 320 km rijden (we hebben trouwens al zo'n 3500 km gereden)
Na een uurtje even ontbijtje gepakt bij de Sub Way, dit smaakte zo goed dat we voor de lunch ook maar een Sub Way hebben opgezocht. Verder hebben we niet zoveel gedaan, af en toe stoppen langs de weg om van een uitzicht te genieten.

We kwamen in de middag aan in Smitthers waar we boodschappen hebben gedaan en hebben gewinkeld, daarna een campground met de naam Yahee Lake opgezocht, dit keer met helemaal niks, alleen douches en wc (nou ja wc, er stond een pot op een gat en als je moest poepen hoorde je hem met flinke vertraging vallen), maar de kids hebben lekker gezwommen in het meer.



Volgens Twan was dit een heel vies meer omdat er
modder op bodem lag, Al snorkelend (zie foto, Twan kan lopend snorkelen) vond hij wel nog even 25 $cent. Zo vies was het water.
s' Avonds weer lekker bbknoeien, helaas geen kampvuur (in heel Britisch Colombia is open vuur verboden) maar wel lekker gezellig.


Vroeg naar bed want donderdag gingen we weer vroeg op pad, deze keer reden we om half 8 de campgound af.




We hebben hier wel mobiel bereik maar pas bij de 4e poging werd het MMs bericht verzonden. De afgelopen dagen hebben we we vrijwel geen mobiel bereik gehad.

dinsdag 4 augustus 2009

deel 1 vd de reis naar het westen, kleine vlut camping in prince george

Van dinsdag op woensdag stonden op de Bee Lazy campground in Prince George met een zwembad en een wasmachine maar geen internet, maar de kids vinden het zwembad lekkerder dan internet verbinding. Bij de keuze hielp het ook dat ons ondergoed op is.
Het was de bedoeling dat we in Prince George het een en ander zouden gaan doen. Helaas stinkt de hele stad naar vieze rookworst. Via de VVV zijn we in een winkelstraat terecht gekomen waar het allemaal niet zo vrolijk uit zag. Veel 2e hands winkels en zaakjes waar je leningen kon afsluiten. We werden hier door een attente Canadees aangesproken met de vraag of wij buitenlanders waren. (kwam niet door mijn groene fluorizerende vest denk ik) Hij gaf aan dat we beter snel konden vertrekken omdat dit een gevaarlijke buurt was met drugsgebruik. (is dat die rookworst lucht?)
We zijn dus ver buiten de stad naar een campground gegaan omdat we geen zin hadden nog verder te rijden.

maandag 3 augustus 2009

Jasper - maligne lake - Mt Robson

Na een nacht met enorm veel regen en onweer werden we vroeg wakker voor de reis naar Maligne Lake. Volgens de boeken MOESTEN we daar wel wildlife spotten, dus om 08.15 reden we we de campground af (lekker vroeg he).
Je raadt het al: wel de waarschuwingsborden maar niet de echte beesten.


Enkel een paar verdwaalde Big Horn Sheeps die op de weg liepen als een soort Bert en Ernie spektakel, verder niets. Maar in plaats van alleen de kont op de foto waren ze zo vriendelijk om een zware verkeersopstopping te veroorzaken waardoor we uit de auto konden stappen en een paar mooie kiekjes konden maken.


Onderweg naar het Maligne Lake hadden we een bord met watchtower gezien en aangezien we het bij het meer al snel gezien hadden besloten we daar maar naar toe te gaan in de hoop toch een keer een MOOSE te spotten.
Daar aangekomen kwam er net een Canadees terug
van de route die we wilde lopen en hij wist ons te vertellen dat het erg nat was na de regen van gisteren (wat we maar al te graag geloofde aangezien hij nat was tot aan zijn knieen) en dat het een hike van zo'n 17 km was (of we dat in een dag gingen doen, hij had overnacht)? Nou dat gingen we dus helemaal niet doen!!! Dan maar weer naar het informatiecentre om te zien wat er verder nog te doen was.
Al met al hebben we een hoop rondgereden, niet gedaan wat we wilden gaan doen (was te ver weg), wel lekker en goedkoop gegeten, verder geen wildlife gezien behalve een dooie veldmuis, boodschappen gedaan in een stoffig stadje en toen maar naar de campground voor een rustig middagje luieren.
Morgen vroeg op voor een lange rit naar Prince George, maar daarover morgen meer.
 

zondag 2 augustus 2009

de icefields

Vandaag reden we rond half 10 van de Wilcox campground richting de Columbia Icefield voor een Glacier Experience.
Binnen 10 minuten waren we er, een beetje per ongeluk, de campground was dichterbij dan we dachten, mooi meevallertje dus.


Onze minivan geparkeerd (geloof me hij is niet groot) kaartjes gekocht en wat bleek we konden mee met de rit van 10.00u, gelijk doorlopen dus!


De Gletsjer is een bijzondere ervaring, hij is erg indrukwekkend en krimpt toch 10 meter per jaar. Het stuk wat voor ons veilig was om te lopen was 300 meter dik, echt bizar.
Het moet goed geld opbrengen want er rijden 24 ijsvoertuigen van 1 mln per stuk en de banden (6 per voertuig) kosten 5000 euro per stuk.


Daarna naar 2 watervallen (Subwata en Athabaska) waarbij we ook nog 4 km gewandeld hebben. Wat een kracht zeg dat stromende water.
Alle campgrounds rondom Jasper zijn vol. We staan nu dus op een soort open veld met niets.
We moesten nu ook voor het eerst met spoed het afvalwater lozen want alles zat vol. Dit kon gelukkig in Jasper zelf op een industrie terrein waar we ook gelijk weer vers water konden aanvullen, zodat we vanavond toch nog even allemaal een doesje kunnen pakken. Wel zo lekker want de temperatuur is nog steeds lekker warm.
Onderweg weer het een en ander aan wildlife gezien, voor het eerst een Elk met gigantische horens (oh nee sorry een gewei) en hij stond weer gewoon te grazen langs...inderdaad de snelweg. Even gestopt dus en een paar keer op de foto gezet, Daarna hebben we er nog een paar gezien ook een setje met twee jongen (helaas geen foto).
Het is nu 22.00u de kids liggen net in bed en het begint hier hevig te waaien en te onweren, wel lekker koelt het lekker af en kunnen we goed slapen.
Morgen willen we weer bijtijds ons bed uit, want we zijn er ondertussen wel achter dat je bij de dingen die de moeite waard zijn vroeg moet zijn wil je niet struikelen over de andere toeristen.

zaterdag 1 augustus 2009

zaterdag, Golden - Emerald Lake- jasper park




Vandaag de wekker gezet om vroeg, voor de drukte uit te vertrekken. Dat is gelukt. De eerste bestemming was the natural bridge. Wat een geweld aan water is dat zeg. De hele rivier van 20 meter breed wordt door een spleet geperst van ongeveer 2 meter breed. We waren ongeveer de eerste dus konden op ons gemak foto's maken.


Daarna naar Emerald lake, een schitterend meertje met een omtrek van 8 km.
Hier hebben we canoes gehuurd. Claudia en Max konden al na een half uur zonder te zigzaggen en te schelden een beetje rechtdoor varen en vaard maken.


Toen naar the spiral tunnels, we stonden op de juiste plek, zagen een gat in de berg en een trein. Toch zagen we niet wat we moesten zien vanwege de bomen. Er was nog een 2e mogelijkheid maar deze stond al helemaal vol. Waardeloos die toeristen met voorkennis..

Op dezelfde weg zouden we naar de takatakawtakakouw (of zoiets) watervallen gaan. We zagen al een bord verboden voor campers, maar daar stoppen we niet voor we zijn tenslotte een mini van. Een vriendelijke toerist op de terugweg naar beneden (die dus ook niet gestopt was bij het bord) bevestigde helaas dat de campers te breed zijn om bij de takatakawtakakouw falls te komen. Wel balen want het schijnen een van de hoogste watervallen van Canada te zijn.

's Avonds weer een Jet camping gevonden net in Jasper park. Hier zijn we eindelijk weer aan het fikkie steken en bbknoeien. We hadden een hele handige mand voor op het vuur. Helaas is deze 2 maal opengeklapt (met het schudden) waardoor de kipvleugels stuk voor stuk weer konden vliegen.
Hiermee hebben ze ook hun vrijheid weer gekregen want na een landing in het zand eten wij ze niet meer op.
Gelukkig hadden we nog wat worstjes en hamburgers in de vriezer zodat we niet met een lege maag naar bed hoefden.

De marsmellows smaakten ook erg goed, aan het vuur mankeerde dan ook niets.
Het was ondertussen wel koud geworden en er viel af en toe een beetje regen, maar dat geeft niet dan kunnen we weer heel goed slapen.

vrijdag 31 juli 2009

bij lake louise, nog geen campground, weer terug in Golden

We hebben een beetje pech dat men in Alberta een lang weekend vrij heeft en in BC is men vandaag ook vrij.
Het is dus flink druk onderweg en in de parken. Vandaag gewandeld in Banff en een wandel route genomen langs 2 kleine watervallen. We hebben niet de highway 1 genomen maar een scenic route (highway 1A), die we vanaf nu Xienix route zullen noemen. Wel heel een mooie omgeving maar echt geen enkel wildlife te zien. Wel een opstopping op de snelweg waar we onze 2e beer
zagen.
De beer in Canmore was trouwens nieuws in de krant, zo vaak gebeurd het dus niet.
Op de foto lake Louise, echt heel mooi maar ook hier heel druk. Volgens planning gingen we terug naar Yoho national park opzoek naar een campground. Helaas alles vol of was afzichtelijk.
Uiteindelijk geeindigd in Golden, waar we weer gratis internet hebben. We hebben een paar oudere berichten bijgewerkt.

Het is hier trouwens ook weer 10 graden warmer als in Banff.
Morgen weer Yoho in richting Jasper. Voorlopig dus weer enkel twitter en MMS updates

donderdag 30 juli 2009

nog in canmore , in een hoosbui.


Na een koude nacht, en dus lekker geslapen te hebben nemen we de stapel folders door en kiezen ervoor om naar het zuiden te rijden. Daar kunnen we weer op touwen tussen de bomen zweten. Helaas daar aangekomen was het in onze ogen klein en duur. Dus dat gaan we niet doen. Via de landkaart gaan we naar een Olympisch dorp omdat de tomtom deze weg helemaal niet kent. Hoezo 99,9% dekking van de wegen in Canada???
Ook zijn de verkeersborden hier prut, we zijn er dus een paar keer de afslag voorbij gereden voordat we zagen waar we heen moesten. Zo'n scenic-route wordt dan ineens niet zo scenic meer. Het dorp was wel aardig om te zien, nietzo bijzonder. Er zijn wel veel ski mogelijkheden in de omgeving.
Ondertussen is het flink gaan hozen en zijn we terug op de camping voor onze nacht rust. Nu maar hopen dat het de komende dagen droog wordt omdat we geen zin hebben om onze nieuwe regenjassen te testen op waterdichtheid.
Onze buren zeiden dat het hier altijd regende. Ondanks dat Claudia ook hier weer de locale huizenmarkt aan het verkennen is, en diverse opties wilt nemen, valt deze streek valt dus af.
 

woensdag 29 juli 2009

in canmore, voor de komende 2 dagen


Vandaag lekker rustig begonnen, uitgeslapen, ontbijtje en toen op weg naar de Radium Hot Springs. Deze keer was het wel wat we er van verwacht hadden.
Gewoon openbaar, niet te duur en natuurlijk lekker warm.
De zon scheen goed dus we hebben allemaal een beetje een kleur opgedaan.
Na een goed ontbijt onderweg naar Kootenay national park voor een aantal flinke wandelingen. Wat een tegenvaller zeg, een paar jaar geleden is het halve park afgebrand. Hierdoor zijn veel bossennog steeds dood en dus niet het wandelen waard.
We zijn dus maar door gereden naar Canmore. Dat ligt onder de grote parken vlakbij Calgary.
Hier een positieve verrassing over de mogelijkheden en de bossen hier. Dus maar direct de campground voor 2 dagen geboekt. We zijn weer volledig aangehaakt, helaas kost internet $2 per kwartier, wat we dus niet willen betalen. Met twitter en MMS blijven jullie ook wel tijdig op de hoogte.
Onze buren hier wonen ongeveer op de camping en kunnen niet stoppen met praten.
We staan tussen de bergen en deze krijgen allemaal officiele namen, we kijken bv naar 3 bergtoppen met de naam "3 sisters". Ook is er een berg met een andere naam die we alweer vergeten zijn maar die wordt door de buren "nippel mountain" genoemd.

dinsdag 28 juli 2009

in radium hot springs, nat. park


Vandaag om 07.00u de wekker gezet, want we gaan Raften op de Kicking Horse River, de naam alleen belooft al wat.
Om half 9 moesten we ons melden en een contract ondertekenen dat we overal zelf verantwoordelijk voor, we kregen nog wat instructies en rond 09.00u vertrokken we met de schoolbus richting de rivier (ongeveer een half uur rijden).
In de bus kregen we al de nodige uitleg over alle kleding die we bij aankomst zouden krijgen en hoe je die op de juiste manier aan moest doen, waar je je droge kleding kon laten etc..
Eenmaal uit de bus stonden er een aantal mensen klaar, van de een kreeg je een paar waterschoenen, van de ander een wetsuit en van weer iemand anders een soort windjack.
Je begrijpt het al, eenmaal aangekleed zag je er uit als... ja als wat eigenlijk. Je zag er gewoon niet uit. Daarna je kleren in de bus en toen nog een helm en een zwemvest halen
(ja de outfit was nog niet compleet), Nou toen zagen we er toch leuk uit allemaal, we hebben gelijk maar een family portret laten maken hahaha.
Voordat we te water gingen kregen we nog zo'n 10 minuten intructies wat je moest doen als... en toen mochten we eigenlijk vertrekken. Met z'n allen de boor het water ingetild, een plekje gezocht en varen maar. Twan zat helemaal voorin en vond alles best wel spannend, maar hij heeft er wel van genoten. Hij kwam dan ook aardig nat de boot uit, omdat hij toch nog wel wat water over hem heen had gekregen.
Rond enen aangelegd voor een lekkere BBQ, iedereen die zich had opgegeven voor de Family raft kon zich omkleden, (zo ook Twan en ik) de rest ging nog een stukje verder de rivier af in een wat wildere setting.
Alle drie de mannen waren kledder nat en ze hebben zelf nog vastgezeten op een rots terwijl de boot langzaam vol liep, maar vooral dikke pret.
Rond half 3 kwamen de mannen weer aan bij de camper, moe maar voldaan. Twan had ondertussen lekker Dolfje Weerwolfje ligggen luisteren en ik ben gewoon in slaap gevallen.
Nog even de CD met foto's ophalen en toen vertrokken naar Radium Hotsprings, weer eerst het info center in en toen op zoek naar een campground, we hadden er een gezien in het Kootenay National Park en ja hoor er was nog een plaatje vrij. Andere mensen kregen hun mobile home not stabelised, dus als we even wilde gaan kijken wat wij er van vonden dan konden we daar staan. Nou wij vinden het een prima plek, we slapen vannacht gewoon wat dichte bij alkaar, want we staan inderdaad een beetje scheef. (lekker knus).
Wat alles goed maakt is als je lekker met een biertje aan je picknick tafel zit en er komt gewoon een hert met twee jongen uit het bos lopen, je weet niet wat je ziet en we vonden de eekhoorntjes al zo leuk.
's Avonds lekker vlees op de BBQ gegooid en lekker rustig aan, morgen hebben we weer de nodige dingen in de planning staan, maar daarover later meer.

maandag 27 juli 2009

in golden munic. park


Vandaag maandag 27 juli hebben we uitgeslapen, we hebben gisteren een toegangskaartje van twee dagen voor het zwembad gekocht dus daar gaan we nog even gebruik van maken. Het water is weer heerlijk warm en het is lekker relaxed wakker worden zo.
Om 10.00 rijden we de campground af richting Golden, we zijn gestopt bij het Glacier National Park en zagen daar gelijk ons eerste wildlife een grond eekhoorn, wat een grappige beestjes zijn dit. Als je rustig in het gras gaat zitten komen ze bij je kijken of je wat te eten hebt.
Het Glacier National Park heeft geen gletsjers waar je kan wandelen, al zou de naam dat anders doen vermoeden.
Ze hebben in deze omgeving een speciaal lawine programma en dat is wat er in dit park uitgelegd wordt. Je ziet hoe ze de metingen verrichten, wat ze doen om lawines te voorkomen etc...
Leuk om te zien maar wij dachten dat je er kon wandelen, dus na een drie kwartier hadden we het wel gezien. De entee is gratis want we hebben gisteren een Nationale Parkpas gekocht en daarmee mag je dus alle parken op.
Vanuit het Glacier park doorgereden naar Golden en eerst maar even boodschappen gedaan, want alles was zo'n beetje op en binnenkort gaan we der hoogrte in en we weten niet wat er dan allemaal is. Dus ook maar gelijk de RV volgetankt.
Daarna naar het visitors centre om de nodige informatie te vergaren, we zijn er ondertussen wel achter dat je dit eigenlijk niet kan overslaan, hoe goed voorbereid je ook op pad gaat.
Op het toilet daar las ik dat ze dingen voor je kunnen bespreken met 5% discount (waar ze dat al niet ophangen), maar oke altijd meegenomen want we willen hier gaan RAFTEN (jawel het gaat echt gebeuren).
Redmer had ondertussen al weer wat foldermateriaal verzameld en daarna gingen we naar de balie voor overige informatie. Ze hebben dus inderdaad het raften voor ons geboekt, morgen om negen uur gaat het gebeuren.
Twan en ik nemen de Family Raft, hierbij kabbel je anderhalf uur een beetje voort op de Kicking Horse River, de rest gaat nog een stuk verder naar waar het water wat wilder wordt, Twan mag dit niet omdat hij te licht is. Door de bobbels die je onderweg tegenkomt zou hij gelanceerd kunnen worden dus vandaar dat wij de rustigere route nemen.
Nadat alles besproken en betaald was en we alle andere informatie hadden verzameld die we wilde hebben gingen we opweg naar de campground, Er zouden nog twee plaatsen beschikbaar zijn (ze hadden even gebeld voor ons) dus dat maar eerst regelen. Bij aankomst op Campground Golden bleken er inderdaad nog maar twee plaatsen beschikbaar te zijn en aangezien we er maar een nodig hebben was dat dus genoeg.
Even gekeken waar de plek was, een broodje gegeten en weer op pad naar de Gondola, dit is een gondel die je naar de top van de berg brengt alwaar je alle kanten op een schitterend uitzicht hebt. We hebben hier even flink staan kwijlen, we hadden niet veel inbeeldingsvermogen nodig om ons voor te stellen hoe het er hier in de winter uit zou zien (Redmer had al gelijk een folder voor de wintersport geregeld bij de jongen die bij de gondel stond).
Ook daar hebben we weer een setje eekhoorntjes gezien, deze keer type Knabbel en Babbel, er zit op de berg ook een beer in een afgezet gebied maar zowel onderweg naar boven als naar beneden hebben we deze niet gezien.
Voordat we we weer terug zouden rijden richting restaurant en camground zijn we eerst even het skidorp in aanbouw doorgereden. Jeetje wat weten ze hier een huizen neer te zetten we bleven kwijlen en we hebben er dus ook ruim voldoende op de foto gezet. Daarna toch maar terug, we hadden een leuk Grill restaurant gezien waar we wilde eten.
Het grillrestaurant bleek van een Nederlander te zijn die ondertussen al weer 10 jaar in Canda woont, we hebben gezellig met hem zitten kletsen, heerlijk gegeten en gaan nu terug naar de camper om weer lekker te gaan slapen, want we moeten morgen goed uitgerust zijn voor het natte avontuur.

zondag 26 juli 2009

Op camground Hotsprings voorbij revelstoke

Vandaag een hoop gewandeld in zeer heet weer.

Je mag hier de beesten niet voeren. Helaas lukt dat niet, we worden opgevreten door de muggen en dazen. De rest van het grotere wildlife zien we niet, wel sporen ervan.
Waarschijnlijk worden de beren ook gek van de muggen want er ligt overal genoeg haar op de grond om een beer te maken.

We liggen in een zwembad met een koud bad van 32 graden en een warm bad van 40 graden. We zijn niet verbrand maar wel rood.

Morgen naar Glacier park. Daar moet het toch wel een stukje koeler zijn.

zaterdag 25 juli 2009

op campground bij revelstoke tussen wildlife

Na Kamloops zijn we opweg gegaan naar het oosten, richting Revelstoke.

Op de foto zie je bovenin het wildlife van de camping. Boven de camping zien we wel een grote roofvogel vliegen maar anders dan dit zien we dus geen beesten.

Op deze campground hebben ze ook eenzwembad waar we met z'n alle in gezwommen hebben.

vrijdag 24 juli 2009

staan op silver sage in kamloops

Hier weer even een update van wat we zoal de afgelopen dagen gedaan hebben.
We beginnen bij Manningspark, we hebben daar heerlijk geslapen en zijn om 07.00u opgestaan om tijdens een wandeling WILDLIFE te spotten, volgen de opzichtere moest dat vroeg genoeg zijn. Dus om ff na zevenen liep de family gewapend met fototoestellen en verrekijker het bos in.
Wat een mooie omgeving, dennebomen af en toe een watertje met een brug, stukjes klimmen en weer dalen, kortom lekker wandelen. Overal waar we liepen zagen we vacht van de beren aan de takken hangen en op een gegeven moment ook een pootafdruk. We liepen dus vol verwachting stilletjes verder, na ruim anderhalf uur waren we weer terug bij de camper en behalve nog wat berenpoep en krassporen aan de boomstam en twee eekhoorntjes hebben we dus geen wildlife gezien.
We hebben heerlijk gewandeld maar waren toch een beetje teleurgesteld dat we helemaal niets hebben zien lopen, maar ach we hebben nog meer dagen. Na een lekker ontbijt zijn we opweg gegaan naar Lytton en je raad het nooit, we zaten nog geen 10 minuten in de auto en we zien gewoon een hert langs de weg en even later nog drie en nog een en nog een. Hoezo vroeg je bed uit ze lopen gewoon langs de snelweg.
Onderweg liep er ook nog een gewone koe langs de weg (wildlife???) en op een gegeven moment zat er een Bald Eagle in een boom, gelukkig konden we stoppen lang de weg en hij staat dus uitgebreid op de foto. Ze hebben hier in Canada palen staan waar de eagle zijn nest op kan bouwen (net als wij voor de ooievaars hebben), Hier hebben we er ook enkele van gezien, maar helaas nieet op foto kunnen zetten. Maar zoals je begrijpt, onze dag was weer helemaal goed.
Richting Merrit zijn we langs Hell's Gate gegaan, dit is een airteam die over de Fraser River gaat, niet spectaculair maar wel leuk. Je kunt er ook over een brug lopen naar de andere kant van de rivier (at your own risk). Er stond een flinke wind en het was er best wel fris, maar wat een gaaf hezicht om die rivier onder je door te zien en dan te bedenken dat ze vroeger vanalles verzonnen hebben om deaan de andere kant van de rivier te komen..

donderdag 23 juli 2009

In Merrit

Vandaag vanuit Mannings naar Hells Gate gereden. Dit is een kleine toeristische attractie over een vernauwing in de rivier. Ziet er best wel indrukwekkend uit.



We staan weer op een campground met bijna alles erop en eraan. Ook weer heel open en allemaal naast elkaar. Op de foto de bijzondere receptie.


Dit plaatsje ligt aan de rand van het gebied met de bosbrand. Van de VVV hebben we gehoord dat de weg naar Kalowna is afgesloten. We zien ook af een toe blus helikopters overvliegen.


Morgen gaan we dus naar het noorden naar Kamloops.

woensdag 22 juli 2009

Terug naar vaste land

We hadden een campground in Nanaimo. Deze ligt aan zee en we konden dan ook zwemmen in zee.

Op de foto staan we te wachten op de boot terug naar Vancouver.

Aangekomen in Vancouver doorgereden naar Harrison Hot springs. Daar wilde we in gezond water gaan zwemmen. Helaas heeft de commercie ook hier enorm toegeslagen. Het zeer hete, stinkende water uit de grond werd opgevangen en doorgepompt naar een resort die het alleen recht had. Voor de gemeenschap was er nog wel een klein openbaar zwembad met dit heilzame goedje, maar we hadden geen zin om wederom $35 te betalen om te kijken of het werkt.

Daarna doorgereden naar Hope Is een stadje van nix maar wel de stad waar Rambo 1 is opgenomen. Hier hebben we weer eens een gegeten zoals we de vorige keer in Florida ontbeten, alleen was het hier dan ons middag eten.

Uit eindelijk zijn we vertrokken naar Mannings Park. Dit bleek achteraf niet zo handig te zijn omdat dit een rondeind rijden was, merendeels bergopwaarts.

Uiteindelijk een campground gevonden zoals de vorige keer in een natuurpark, alleen nu met minder rooklucht.

dinsdag 21 juli 2009

Dinsdag 21 juli

Ik dacht ik doe maar gelijk de dag van vandaag op het blog gooien, nou dat viel even tegen. Voor het eten had ik een redelijke verbinding via een onbeveiligd netwerk (was verslag gisteren), maar na het eten was dat netwerk niet meer te vinden. Ik heb nu een ander, maar het gaat allemaal enorm traag, de pagina opstarten duurt alleen al 5 minuten (zucht). Maar daar gaan we.

Vanmorgen allemaal tussen half 7 en zeven uur wakker geworden, gelijk tempo erin want we wilden in het Goldstream Park gaan rondwandelen.
Om 09.00 konden we eindelijk weg, het duurt een tijdje voordat alles in zo'n camper weer op zijn plaats staat zodat er niks door de camper vliegt.
Hadden we gisteren wel last van, eerst schoven alle schoteltjes door het kastje (weet ook niet waarom die dingen aanwezig zijn), daarna schoof de bestekla met een knal open (weer geen schade), maar daarna vloog de koelkastdeur open, de aardbeien en de salsasaus rolden door de camper en we moesten nu toch echt wel de camper langs de kant zetten om de schade te herstellen.
Blijft leuk, Twan brengt nu steeds verslag uit, als er nu iets gebeurt horen we: was het keukenkastje, is al weer dicht, was pannenla, gaat goed etc...Hij is net zo'n reporter ter plaatse.

Maar dit was even tussendoor, we gingen wandelen in het Goldstream Park, daar aangekomen was het een beetje onduidelijk waar we de auto konden parkeren en waar je kon wandelen.
Wij de auto maar op een plek in de schaduw gezet (het is weer schitterend weer) parkeerkaart bij een automaat gekocht, wandelschoenen aan en gaan.

Het zag er allemaal best groen uit maar echt bijzonder was het nog niet. Op een gegeven moment liep er een pad dood, nemen we een pad is de brug over het water weg, ging lekker allemaal. Ondertussen waren we al weer op de terugweg richting auto en besloten we maar gewoon weg te gaan, We wilden ook nog naar het plaatsje Duncan dat bekend staat om zijn Totempalen (80 in totaal).

Onderweg naar Duncan nog wel op een Vieuw Point gestopt om van het uitzicht te genieten. Aangekomen in Duncan zijn we naar het Native Heritage Center van de Quw'utsun (Cowichan)
Stam gegaan. Twan heeft hier echt een foto gemaakt van elke Totempaal die er stond, wij wilde de betekenis nog voorlezen, maar daarin was hij minder geinteresseerd. Heel bijzonder en knap hoe ze die dingen maken en de betekenissen erachter.
Daarna hebben we nog een film over deze indianenstam gezien en hoe het vroeger was.

Eenmaal weer bij de camper besloten we nog even een supermarkt in te duiken om de voorraad weer aan te vullen en wat bleek hier hadden ze van die regiseur stoelen met het canadian maple leaf erop, die moesten gekocht woren want die wilde ik heel graag hebben. (zie foto mms).

Daarna weer in de camper gestapt om verder te rijden richting Nanaimo, waar we een campground aan het water hebben gevonden. We doen het vandaag lekker rustig aan en aangekomen op de campground koppelen en sluiten we alles weer aan, drinken een corona en gaan lekker naar het strand.

De jongen vermaken zich prima in een uitloper van de zee, al is het water wel vies (er drijft van alles in).
Na een uur komen ze het water weer uit, drogen lekker op en daarna lopen we terug naar de camper (de mannen pakken ondertussen nog maar even een douche).

Bij de camper vermaakt iedereen zich op zijn eigen manier en ik knal het vrehaal van dinsdag op het blog.
Daarna lekker gegeten, we zitten nu buiten, de mannen hebben zitten kaarten, ik achter de laptop.

Weer een dag voorbij, morgen willen we bij Nanaimo weer terug overvaren naar Vancouver en dan kijken of we door kunnen rijden naar Hope.
Als het goed is komen we dan weer een beetje in de planning waar we zolang mee bezig zijn geweest.

Ik ga stoppen de muggen hebben me gevonden en ik zie ook niet zoveel meer (al is het toetsenbord verlicht).

Alvast een goedemorgen en wij gaan weer zo naar bed (blijft raar dat tijdsverschil)

Groetjes en allemaal een dikke kus enne Jordi Van Harte we vinden je een kanjer.

Overtocht naar Vancouver Island

He hallo allemaal, hier weer een stukje tekst van ons. De foto's willen niet lukken, we hebben af en toe internetverbinding en dan wil foto's uploaden niet echt lukken. Zodra we ergens een goede verbinding hebben voegen we ze alsnog toe. Maar genoeg daarover.

Maandagmorgen waren Twan en ik om 05.00u wakker beetje vroeg en de rest sliep nog, dus ik maar achter de laptop en Twan op zijn DS.
Rond 07.00u was de rest ook wakker geworden en hebben we op ons gemak een doessie gepakt en ontbeten en rond 08.00u reden we de campground af.

Eerst even geld pinnen, want dat gaat hard hier, toen nog even langs Canadream, want de airco was er mee op gehouden (was een zekeringetje) en toen richting de Ferrie in Tsawwassen, we hebben besloten om eerst naar Vancouver Island en Victoria te gaan.
Eerst zouden we dat over slaan, maar omdat we nu toch een paar dagen over houden vanwege de bosbranden hebben we besloten om daar toch te gaan kijken.

Nou hier hebben we geen spijt van gekregen het was zeker de moeite waard.
Tijdens de overtocht op de Ferrie (die om 11.00u vertrok) keken we onze ogen uit, we hebben expres voor de afvaart vaniut Tsawwassen gekozen omdat je dan tussen de Gulf Islands doorvaart.
Wat een schitterend gezicht is dat, veel groen, mooie huizen op nog mooiere plekjes echt fantastisch, we hebben dan ook volop genoten. (we hebben ook nog eens schitterend weer).

Nadat we van de Ferrie af kwamen zijn we eerst richting The Buchart Gardens gereden hier hadden we het een en ander over gelezen en zou schitterend zijn. Dat was het eigenlijk ook wel, maar het was een soort Keukenhof (ja hoor lach maar) dus niets voor ons. We hadden nog pech ook want het park was zo ingericht dat er geen short cut was, je moest gewoon alles bekijken.
Het is ons gelukt in een record tempo en we hebben zelfs nog een paar foto's genomen voor de thuisblijvers die het wel mooi vinden.

Na weer in de camper te zijn gestapt zijn we richting Victoria gereden, de grootste stad op het eiland. Er zou voldoende te doen en te zien zijn en in de Harbor zou je leker kunnen eten.
We hebben toen dus de nadelen van rijden in een camper ontdekt: Waar ParkeerJe Zo'n Ding???
Elke ingang van de overdekte parkeergarages kwam tot halverwege de voorruit, dat ging dus niet lukken. Iedere parkeerplaats in de buitenlucht had zulke smalle paadjes dat Redmer het niet aandurfde om daar een poging aan te wagen en hij rijdt ondertussen toch echt als een ervaren camper driver.
Dus na ruim een 45 minuten sight seeing zijn we maar weer rechtsom keer gegaan en op zoek naar een campground.

Die hadden we snel gevonden, Campground Goldstream, hier kwam het echte Canada gevoel naar boven al was dat eigenlijk op de Ferrie al begonnen. Midden in een Provincial Park, tussen de bomen, helemaal perfect (zie foto via mms).
s'Avonds zijn we nog anderhalf uur gaan wandelen, we hadden gehoord dat er een waterval in de buurt was. Na een flinke klim (die je doet beseffen dat je totaal geen conditie hebt) vonden we de waterval, oke we hadden hem wat groter verwacht, maar het was toch zeker de moeite waard.

Daarna hebben we lekker kampvuur gestookt, al zijn we ook helemaal weggerookt, maar de jongens hebben toch hun Veggie-worstje boven het vuur kunnen warmen (die dingen waren niet te vr....) maar ik had dan ook de verkeerde gekocht, ach...shit happens!!

Daarna het vuut maar uitgemaakt en allemaal lekker ons bedje in, we zullen wel weer vroeg wakker zijn.

in nanaimo